Google Website Translator Gadget

Τρίτη 9 Ιουλίου 2013

SX8AEG ήμουν κι εγώ εκεί …

Η συμμετοχή σε οποιοδήποτε contest από μόνη της αποτελεί πάντα μια πρόκληση. Μια πρόκληση για να δεις μέχρι που μπορείς να φτάσεις και που βρίσκονται τα όριά σου, αλλά και τα όρια των υπόλοιπων συμμετεχόντων, ιδιαίτερα στην περίπτωση όπου συνυπάρχεις σε μια ομάδα, όπως αυτή του SX8AEG.

Κόκκινη κλωστή δεμένη …

Πριν από αρκετές εβδομάδες βρέθηκα, για ακόμα μια φορά, στο σπίτι του Αντώνη του SV8MQP στην Βαγία στην Αίγινα όπου μου πρότεινε να συμμετάσχω στη ομάδα που ετοίμαζε για το φετινό AEGEAN VHF CONTEST. Η καταφατική απάντηση μου τον γέμισε από ικανοποίηση, αφού μάλλον είχε υπολογίσει στην συμμετοχή μου. 

Ωστόσο όμως, το φορτίο που αισθανόμουν πως θα πέσει στους ώμους μου, μου φάνηκε πολύ βαρύ και ήθελα να το μοιραστώ με κάποιον από τους φίλους μου. Επιπλέον, σκέφτηκα ότι αφού θα κάναμε κάτι σαν αυτό, το AEGEAN VHF CONTEST, λογικά θα έπρεπε να το κάνουμε σωστά. Οπότε, εκτός έμπειρους χειριστές, θα έπρεπε σαν ομάδα και μάλιστα πολυμελή, να βγαίναμε τουλάχιστον και στα 70 εκατοστά, κάτι που δεν ήταν στο αρχικό πλάνο του Αντώνη. Έτσι λοιπόν έλαβα την πρωτοβουλία και κάλεσα τον Μανώλη τον SV1JGX γνωστό για την αγάπη του στους διαγωνισμούς και ακούραστο στρατιώτη, hi-hi!

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι ο Αντώνης από την αρχή μου είχε εξηγήσει ότι η συμμετοχή μας στο φετινό AEGEAN VHF CONTEST θα είχε εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Δηλαδή ο απώτερος σκοπός μας θα ήταν να μυήσουμε τους νεότερους στο hobby δίνοντάς τους την ευκαιρία να δουν από κοντά πως βγαίνει ένας διαγωνισμός αλλά και να λάβουν μέρος σε έναν από αυτούς, όπως είναι και το AEGEAN VHF CONTEST.
Όπως είναι λογικό δεν διαφώνησα με αυτή την πρωτοβουλία, τουναντίον ενθάρρυνα τον Αντώνη.

Ο καπετάν - Αντώνης, SV8MQP στο λιμανάκι της Βαγίας
Ο Αντώνης είχε επιλέξει ως τόπο δράσης το νησί Νησίδα. Η Νησίδα είναι ένα  μικρό νησάκι, βρίσκεται ΒΒΑ της Αίγινας και δεν κατοικείται. Πάνω στην Νησίδα υπάρχει ένα μικρό ξωκλήσι, η Ζωοδόχος Πηγή και ακριβώς δίπλα ένα πολύ μικρό δωμάτιο που θα μας φιλοξενούσε όσες μέρες θα μέναμε εκεί.
Η μετακίνησή μας από και προς τη Νησίδα, θα γινόταν με πλωτά μέσα.
Όσοι έχετε σχετική εμπειρία, καταλαβαίνετε τι Γολγοθάς μας περίμενε!
Δεν σας κρύβω ότι η μόνη ένσταση μου σε όλο το εγχείρημα, αφορούσε την επιλογή του σημείου. Παρά τις όποιες προσπάθειές μου να μεταπείσω τον Αντώνη για την επιλογή ενός άλλου, πιο ιδανικού για τον συγκεκριμένο διαγωνισμό, τελικά συμφώνησα αφού όπως έγραψα και πιο πάνω, ο σκοπός μας θα ήταν να μυήσουμε τους νεότερους στο hobby και θα είχε καθαρά εκπαιδευτικό χαρακτήρα.
Το είχα πάρει απόφαση ότι μπορεί να μην διεκδικήσουμε τίποτα και φέτος, τουλάχιστον όμως θα ‘’χτυπήσουμε’’ και καμιά … σαρδέλα, έτσι για το μεζέ βρε αδερφέ! Που λέει ο λόγος. Τώρα αν τελικά εξελίχτηκε σε κολιό, τι να σου πω … αυτό είναι ένα άλλο θέμα! 
SV8GGL - SV1DLO - SV1DCL
Μερικές ημέρες πριν την διεξαγωγή του διαγωνισμού, ο Αντώνης, ο Διονύσης ο SV8KMY και εγώ είχαμε επισκεφτεί την Νησίδα και τον χώρο όπου θα δραστηριοποιούμασταν, για να αποφασίσουμε που θα τοποθετηθούν οι κεραίες αλλά και για μια μικρή προετοιμασία του χώρου.
Ωστόσο κάποια από τις προηγούμενες μέρες είχαμε πάει (για ακόμα μια φορά) στο σπίτι του Αντώνη, αυτή τη φορά για να δοκιμάσουμε την κεραία των έξι μέτρων και να φύγει ακόμα ένα βάρος από το κεφάλι του Αντώνη.

SV8MQP - SY8AJI
Ο Αντώνης για την περίπτωση του AEGEAN VHF CONTEST, κατασκεύασε μια 5 Element για τα 6 μέτρα, είχε και μια 7-άρα για τα δυο μέτρα, οπότε μας έλειπε μόνο μια για τα 70 εκατοστά. Αυτή θα την έφερνε ο Μάνος. Δυστυχώς όμως ο ταξιτζής που τον πήγε στο λιμάνι του Πειραιά, είχε διαφορετική άποψη (#u@$%^!f$*%@) αφού δεν ήθελε επ’ ουδενί να την βάλει μέσα στο ταξί κι έτσι αρκεστήκαμε σε μια Χ-200 που μας είχε παραχωρήσει ο Νεκτάριος ο SV8UM. 

Από ‘’μηχανάκια’’ είχαμε δύο ICOM IC-7400, του Αντώνη και το δικό μου και ένα YAESU FT-897D του Τάσου του SV8MQB. Ο Τάσος μας είχε παραχωρήσει και την γεννήτρια ενώ η γυναίκα του η Νεκταρία η SV8MQA το Σάββατο το απόγευμα μας έστειλε με τον Τάσο ένα υπέροχο γλύκισμα. Νομίζω ότι ήταν γιαουρτιόπιτα. Δεν έμεινε κομμάτι!!! 
Οι ραδιοερασιτέχνες που θα αποτελούσαν την ομάδα SX8AEG είναι οι:
Antonis Papageorgiou
Dennis Haldeos
Giannis Doxas
George Spyridakis
SV8MQB
Tasos Psomiades
SY8AJI
Spyros
Panagiotis Klimis
SY8AJJ
Dionisis
Nektarios Lavoutas
SV8MQF
Giannis
SV8MQA
Nektaria
SV8MQG
Nikos
SY8AJH
Giannis
George Orfanos
Manos Chrisoulis

Ημερολόγιο Νησίδας

Παρασκευή 5 Ιουλίου ημέρα πρώτη 
5 ELEMENT YAGI ANTENNA ON 6 METERS BAND. 

Την Παρασκευή νωρίς το μεσημέρι ο Μάνος ήταν στο λιμάνι της Αίγινας. Ήταν αυτονόητο πως κάποιος, αν όχι κάποιοι, έπρεπε να πάει από νωρίς για να βοηθήσει τον Αντώνη στο κουβάλημα. Ο κλήρος έπεσε στον Μάνο. Άντε πάλι, σου’ φεξε Μανωλάκη!
Αφού τελείωσα την δουλειά μου πήγα κι εγώ, αρκετά όμως αργοπορημένος, αφού τις περισσότερες φορές όλο και κάτι ανάποδο τυχαίνει την τελευταία στιγμή και μας βγάζει εκτός χρόνου! Murphy's law …
Έτσι λοιπόν, αισίως έφτασα στο λιμανάκι της Βαγίας ενώ είχε αρχίσει να  σουρουπώνει, φανερά κουρασμένος και μην γνωρίζοντας τι μας περίμενε! Εκεί βρήκα τον Αντώνη μαζί με τον Γιάννη τον SV8KMZ και τον Σπύρο τον SY8AJI. Με την βοήθεια των φίλων φορτώσαμε τη βάρκα του Αντώνη και

… έγια μόλα έγια λέσα
αχ βρε θάλασσα μπαμπέσα …

7 ELEMENT YAGI ANTENNA ON 2 METERS
Αφού πήγαμε μαζί με τον Αντώνη στην Νησίδα, τότε κατάλαβα ότι ο Μάνος και ο Αντώνης όλη τη μέρα έκαναν δρομολόγια με την βάρκα, μεταφέροντας πράγματα από το σπίτι του Αντώνη, προς τη Νησίδα.
Αυτό που αντίκρισα φτάνοντας στη Νησίδα, ήταν κούτες γεμάτες ασφυχτικά μέχρι τα ‘’αφτιά’’ με διάφορα αντικείμενα τα οποία όμως έπρεπε να τοποθετηθούν στα κατάλληλη σημεία και μάλιστα το συντομότερο αφού σε λίγα λεπτά δεν θα βλέπαμε ούτε τη μύτη μας. Μας περίμενε δουλειά, πολύ δουλειά!
Ανάψαμε τους φακούς, ηλεκτροδοτήσαμε τη Νησίδα με λάμπες, από μια μεγάλη μπαταρία και ξεκινήσαμε να συναρμολογούμε κεραίες. Αρχίσαμε πρώτα με την κεραία των έξι μέτρων, την ‘’Αμερικάνα’’ (το όνομα προέκυψε εκ των υστέρων. Διαβάστε πιο κάτω και θα καταλάβετε το γιατί). Αμέσως μετά στήσαμε την Χ-200 και τέλος την 7-άρα για τα δυο μέτρα. Αν δεν με απατά η μνήμη μου, το ρολόι έδειχνε έντεκα και είκοσι, ήμασταν αρκετά κουρασμένοι, ολίγον πεινασμένοι αλλά έτοιμοι για … test drive!
SV1CDY ON SX8AEG
Ξεπακετάρισα τα 897 και το ένα 7400 και άρχισαν οι δοκιμές με την ‘’Αμερικάνα’’ σε πρώτο πλάνο, την Χ-200 να παίζει με το 897 και να έχουμε επικοινωνία με τους συναδέλφους από την Αίγινα αλλά όμως μας περίμενε μια … δυσάρεστη έκπληξη με την 7-άρα. Η κεραία ήταν αλλού για αλλού και τα στάσιμα ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΑ! Η ώρα ήταν ήδη μία παρά είκοσι και το πρόβλημα εξακολουθούσε να υπάρχει, παρά τους ελέγχους που είχαμε κάνει. Θα πρέπει να την ανεβοκατεβάσαμε περισσότερες από δέκα φορές!
Διακοπή για … λουκουμάκια. Εεεεεε αγαπητέ μου συνάδελφε, νηστικό αρκούδι δεν στήνει κεραίες! Φάγαμε μερικά (μπόλικα) λουκουμάκια, ίσως τα πιο νόστιμα που έχω φάει …
Τελικά αφού αλλάξαμε αρκετές γραμμές μεταφοράς, καταλήξαμε σε κάποια, όχι την καλύτερη από πλευράς απωλειών, αλλά τουλάχιστον η 7-άρα βύθιζε πλέον στους 144.190 KHz με ανεκτά για τον πομποδέκτη επιστρεφόμενα. Μαζέψαμε τους πομποδέκτες και το ρολόι αισίως έδειχνε τρεις παρά, τα ξημερώματα!!! Επιτέλους ήρθε η ώρα για νυχτερινή κατάκλιση. Άνοιξα το ράντζο μου και αφού το έστρωσα βιαστικά, οριζοντιώθηκα σε χρόνο d/t και … χρρρ, χρρρ … καληνύχτα. 

Σάββατο  6 Ιουλίου, ημέρα δεύτερη

- Κάντε λίγη ησυχία ρεεεεεεε!!! Αμάν πια, ούτε να κοιμηθεί δεν μπορεί κανείς εδώ πέρα!
- Ξύπνα ρε CDY, το contest άρχισε κι εσύ κοιμάσαι;
- WTF … ?
SV1JGX ON SX8AEG
Η ώρα ήταν οχτώ το πρωί και έπρεπε να ξεκινήσει να λειτουργεί και ο σταθμός των δυο μέτρων.
Πράγματι, λίγο μετά τις οχτώ και μισή ήμασταν στον αέρα και στα δύο μέτρα και μάλιστα δυναμικά.

Στα έξι μέτρα η διάδοση δεν ήταν καθόλου καλή, όπως και στα δύο μέτρα.  Τουλάχιστον όμως στα δύο ακούγονταν Ελληνικοί σταθμοί, αρκετά καλά.
Ο Αντώνης έφυγε από τη Νησίδα για ένα δρομολόγιο. Θα μας έφερνε χειριστές και επισκέπτες.

Πράγματι μετά από λίγα λεπτά κατέφθασαν οι, SV1GGL, ο Γιώργος, ο SV1DCL, ο Νικήτας και ο SV1DLO ο Γιώργος. Οι δυο τελευταίοι είχαν έρθει αποφασισμένοι να μας κάνουν παρέα και τη νύχτα, εφοδιασμένοι με χιούμορ, ενώ στις αποσκευές τους είχαν συμπεριλάβει και την περιβόητη και ξακουστή … φάβα, που παράγουν από κοινού! Ο ένας εξ αυτών δραστηριοποιείται στον πρωτογενή τομέα (παραγωγή) και ο έτερος στον δευτερογενή (επεξεργασία και τυποποίηση). Μιλάμε τώρα για μεγάλες μπίζνες, με το hi-hi. Η φάβα τους πάντως ήταν ίσως η πιο νόστιμη που έχω φάει ποτέ, δικαιολογώντας τις φήμες που κυκλοφορούσαν στους ‘’κύκλους’’ και όλα όσα είχα ακούσει όλο αυτό το διάστημα! Μπράβο σας!!!

Ο SV8GGL με keyer της KATSUMI αγορασμένο το 1967!
Για τον SV1GGL τον Γιώργο, όσοι ασχολείστε με το MixW σίγουρα τον έχετε ακουστά, αφού έχει μια πολύ σοβαρή εργασία στο ενεργητικό του. Έχει μεταφράσει το ‘’Βοήθημα’’ του MixW στα Ελληνικά. Πολύτιμο βοήθημα για όσους δεν τα καταφέρνουν καλά με την Αγγλική.
Ωστόσο από πλευράς QSO η μέρα δεν κυλούσε καθόλου καλά για τα έξι μέτρα, ενώ στα δυο πηγαίναμε κάπως καλά.

Το μεσημέρι κατέφθασαν κι άλλοι συνάδελφοι, Oι SV8MKZ ο Γιάννης, ο SY8AJI ο Σπύρος, ο SV8MKY ο Διονύσης και ο SV8PMM ο Παναγιώτης. Πιο μετά, κατά το απόγευμα, ήρθε και ο Τάσος ο SV8MQB φέρνοντάς μας και εκείνη την υπέροχη γιαουρτόπιτα που είχε στείλει η σύζυγος του Νεκταρία η SV8MQA
Οι επαφές συνεχίζονταν με αργούς ρυθμούς, λόγω χαλαρής διάδοσης στα έξι και στα δυο μέτρα. Ο απολογισμός ήταν σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Κάπου 34 QSO στα έξι μέτρα και πενήντα κάτι στα δυο μέτρα. Εντάξει, στα δυο ούτως ή άλλως δεν περιμέναμε να κάνουμε τίποτα περισσότερο, με την κεραία περί τα είκοσι μέτρα πάνω από την θάλασσα! Στα έξι όμως, αν άνοιγε το ES θα κάναμε δουλειά. Θα μας έκανε το χατίρι όμως;
Λίγο μας ένοιαζε αυτό, αφού διαπιστώσαμε ότι κάποιοι από τους συναδέλφους της ομάδας έδειξαν ενδιαφέρον και μάλιστα συμμετείχαν με μεγάλη ευχαρίστηση στον διαγωνισμό! Ίσως τελικά ο σκοπός να επετεύχθη. Λες; Θα δείξει στο μέλλον.

Σάββατο μεσημέρι και όλα πάνε καλά.
Αφού νύχτωσε κάναμε ένα μεγάλο τσιμπούσι με πολλά καλούδια, όπως το παστίτσιο που έφερε ο Αντώνης, τη φάβα του οίκου DLO-DCL, κοτόπουλα ψητά, ψάρια ψητά (κολιούς είπαμε, όχι σαρδέλα), γκερεμέζι (ποιος ήρθε;) από τον Γιάννη τον και πάνω απ’ όλα με πολύ καλή παρέα, με αστεία, με πειράγματα και με διάθεση που σπάνια συναντάς στις μέρες μας. Ήταν μια πολύ όμορφη βραδιά, που δεν θέλαμε να τελειώσει ποτέ!!!
Η χρόνος όμως είχε περάσει και ήταν ώρα για νυχτερινή κατάκλιση. Παρ’ όλο που κοιμόμουν δίπλα στο BBQ και ήταν ακόμα ζεστά μέσα στο δωματιάκι, ίδρωνα δεν ίδρωνα … χρρρ, χρρρ … καληνύχτα παιδάκια.  
Μπορώ να το καταβέσω και αυτό;
Κυριακή 7 Ιουλίου, ημέρα τρίτη και τελευταία  

Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. 

Ο Αντώνης ξεκίνησε την ημέρα του με δρομολόγια. Έτσι μας έφερε στη Νησίδα τους SY8AJJ τον Διονύση και τον SV8UM τον Νεκτάριο και επέστρεψαν οι SV8PMM και SV8GGL. Ορεξάτους και φορτσάτους. Είχαμε μαζευτεί κάπου έντεκα άτομα!

Η μπάντα των έξι μέτρων είχε τελείως διαφορετική συμπεριφορά απ’ ότι το Σάββατο και άφηνε πολλές υποσχέσεις για την συνέχεια. Στα δυο μέτρα, λίγα πράγματα, αφού με τους περισσότερους είχαμε κάνει QSO από την προηγούμενη μέρα, ενώ το ενδιαφέρον των περισσότερων ραδιοερασιτεχνών είχε πλέον στραφεί στα έξι μέτρα αφού όσο πέρναγε η ώρα γίνονταν όλο και πιο μεγάλο πανηγύρι, με τις επαφές να πέφτουν … βροχή!!! Σου μιλάω για μεγάλο pile-up

SVIDCL - SV8UM - SV1DLO
Οι χειριστές εναλλάσσονταν στον πομποδέκτη των έξι μέτρων, δοκιμάζοντας αρκετή από τη λεγόμενη μαγεία της μπάντας των έξι μέτρων.

Το μεσημέρι διακόψαμε για το καθιερωμένο τσιμπούσι, μετά πειραγμάτων, αστείων και άλλων ωραίων στιγμών …
Αφού χωνέψαμε, λιγάκι, ε, μια βουτιά έπρεπε να την κάνουμε. Τι στην ευχή, τόσα μίλια γράψαμε στο κοντέρ, να μην βουτήξουμε στα καθαρά νερά που βρίσκονταν κάτω από τα πόδια μας; Νισάφι!
Σιγά σιγά άρχισαν να αποχωρούν όλοι από τη Νησίδα και μείναμε όσοι ήμασταν και στην αρχή. Οι τρείς μας. ΟΚ κανένα πρόβλημα. Το μάζεμα σίγουρα θα ήταν πιο εύκολο από το στήσιμο. Ακόμα και το κουβάλημα θα ήταν πιο εύκολο. Τι στην ευχή, κατηφόρα είναι.

Κυριακή μεσημέρι και αποχωρεί μεγάλο μέρος της ομάδας
 Τα QSO στα έξι μέτρα έδιναν και έπαιρναν και το 7400 μαζί με την περιβόητη ‘’Αμερικάνα’’ πέταγαν σπίθες στην κυριολεξία και το έκαναν το θαύμα τους αφού στις οχτώ και είκοσι κάτι μας κάλεσε ο W1UF από την Μασαχουσέτη. Μείναμε άφωνοι και οι τρείς! Ο Αντώνης την βάφτισε επί τόπου ‘’Αμερικάνα’’ και δικαιολογημένα. 

Ο W1UF μας σπόταρε στο cluster αν και του διέφυγε το τελευταίο γράμμα!
 Ο απολογισμός ήταν υπέρ του δέοντος θετικός, κυρίως στα έξι μέτρα, αφού τελικά γράψαμε στα ημερολόγια, 345 επαφές στα έξι, 71 στα δύο και τέσσερις στα 70 εκατοστά. Αν ήμασταν σε πιο ψηλό σημείο θα κάναμε κάτι τοις καλύτερο στα δυο.

Στα θετικά της αποστολής να καταγραφεί ότι κάναμε επαφές σε CW mode ακόμα και στις μπάντες των δυο μέτρων και των 70 εκατοστών. Δυστυχώς όμως, παρά τις επανειλημμένες κλήσεις μας, η ανταπόκριση ήταν πάρα πολύ μικρή, σχεδόν μηδαμινή Κρίμα! 
Ακόμα ένα θετικό ήταν ότι αποφύγαμε το self spoting το dx cluster, ενέργεια που αν μη τι άλλο δεν αρμόζει σε διαγωνισμούς! 
Τελικά αρχίσαμε να ξεστήνουμε κατά τις εννιά αφού ο ήλιος είχε αρχίσει να βουτά πίσω από τα βουνά τις Πελοποννήσου και ο φόβος ότι δεν θα προλαβαίναμε πριν μας πιάσει το σκοτάδι ήταν πλέον ορατός.

Τρεχάτε ποδαράκια μου … 

Τέλος καλό … ωχ, όχι ρε π@ύστη μου, πάλι έσκισα τα πόδια μου …

Εεεεεε μη μου πεις τώρα ότι και αυτό είναι σύμπτωση. Δεν υπάρχει αποστολή αγαπητέ μου συνάδελφε στην οποία να μην πάθω έστω και το παραμικρό … ‘’ατύχημα’’. Ας είναι καλά οι σκοτεινές δυνάμεις …
Αυτή τη φορά μάλιστα, χτύπησα στο ίδιο σημείο που είχα χτυπήσει και πριν από τρία χρόνια, όταν είχα πάει στο IOTA CONTEST με την ομάδα της Ε.Ε.Ρ.. Το ατύχημα συνέβη καθώς κουβαλούσαμε τον εξοπλισμό, μισοσκόταδα, στη βάρκα του Αντώνη με αποτέλεσμα να βαφτεί ακόμα μια δραστηριότητα με αίμα! Ευτυχώς αυτή τη φορά τα τραύματα ήταν πιο επιπόλαια και δεν χρειάστηκα ράμματα.
Τουλάχιστον πάλι καλά που δεν είχαμε κάποιο ατύχημα ή κάποια απώλεια σε εξοπλισμό. Κάτι είναι και αυτό.

Στο λιμανάκι της Βαγίας μας περίμενε ο Νίκος, μας φόρτωσε, μαζί με τα πράγματά μας και πίσω στο σπίτι του Αντώνη που μας φιλοξένησε, εμένα και τον Μάνο.

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να τονίσω την πολύτιμη βοήθεια που πρόσφερε στο όλο εγχείρημα ο Νίκος, κουμπάρος του Αντώνη, ο οποίος βοήθησε στη μεταφορά του εξοπλισμού από το σπίτι του Αντώνη προς το λιμανάκι της Βαγίας και τανάπαλιν (!!!)  και που βεβαίως – βεβαίως, δεν λησμονούσε να στολίζει με … κοσμητικά επίθετα τον Αντώνη, σε τακτά χρονικά διαστήματα, με το hi-hi! Ωραίος τύπος ο Νίκος και με καλό χιούμορ! 
Όλα τα QSO θα επιβεβαιωθούν και μέσω eQSL.cc
Ακόμα ένα contest είχε λάβει τέλος. Επέστρεψα στη βάση μου ικανοποιημένος, και με αρκετές εμπειρίες στις αποσκευές μου. Επέστρεψα πίσω ευχαριστημένος αφού μοιράστηκα τόσες όμορφες στιγμές με αρκετούς φίλους, νέους και παλιούς και τελικά επιβεβαιώθηκε για ακόμα μια φορά το ρητό, τα καλύτερα πράγματα στη ζωή, δεν είναι πράγματα. Η κούραση πλέον μοιάζει τόσο γλυκιά που αν μου έλεγε κάποιος, πάμε πάλι πίσω, θα πήγαινα χωρίς δεύτερη σκέψη.
Μαζευτήκαμε πάνω από δέκα άτομα σε έναν άγνωστο τόπο, χωρίς να γνωρίζουμε καλά ο ένας τον άλλο, συμφάγαμε, συνυπάρξαμε και φτιάξαμε εικόνες που ίσως οι περισσότεροι από εμάς να μην ξεχάσουμε ποτέ. 


Ναι, ο ραδιοερασιτεχνισμός μπορεί να μας ενώσει, αρκεί να το θελήσουμε. Αρκεί να αποβάλουμε από πάνω μας κάποια αρχέγονα συναισθήματα και να ανοίξουμε το μυαλό μας και τα μάτια μας. Αρκεί να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. 

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Αντώνη τον SV8MQP για την τιμή που μου έκανε να με προσκαλέσει στην ομάδα που οργάνωσε, με το ειδικό διακριτικό SX8AEG και ταυτόχρονα να τον συγχαρώ για την άψογη οργάνωση.
Ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία, παρέα κυρίως με καινούργιους φίλους, σε συνθήκες πρωτόγνωρες για εκείνους, που όμως απ’ ότι είδα άρεσε σε όλους και προβλέπω ότι στο μέλλον θα συνυπάρξουμε και πάλι. Ίσως σε κάποιον άλλο διαγωνισμό. Ποιος ξέρει …


Καρπουζάκι;
Πολλά 73,
SV1CDY


7 σχόλια:

  1. Τούμπανο Γεώργιε!!! Και του Κρόνου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΣΕ ΕΙΔΑ ΜΕ "ΚΙΤΡΙΝΟΜΑΥΡΗ" ΜΠΛΟΥΖΑ! ΚΑΙ ΣΟΥ ΠΑΕΙ!!!
    ΜΠΡΑΒΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΚΑΛΑ
    73

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σας ευχαριστώ πολύ εκ μέρους της αποστολής. Μακάρι του χ(κ)ρόνου να κάνουμε πάλι κάτι σαν κι αυτό, αν και το βλέπω κάπως δύσκολο. Εγώ πάντως είμαι πρόθυμος :)

    Πολλά 73!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κόκκινη κλωστή δεμένη, κίτρινη μπλούζα φορεμένη!! Πως σου πάνε, πως σου πάνε τα κιτρινόμαυρα!!! Οι κρυφές αγάπες δεν κρύβονται τελικά.... ΧΑΧΑΧΑΧΑ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α που σας έπιασε λύσσα κακιά εσένα και τον άλλο, τον έτερο Καππαδόκη, με τη κιτρινόμαυρη μπλούζα ...
      Την επόμενη φορά θα ασκήσω βέτο. Η μπλούζα θα είναι χρώματος κόκκινου με σήμα τον δαφνοστεφανωμένο, hi-hi ;)

      Διαγραφή
  5. Μπράβο σε όλα τα παιδιά που είσασταν εκεί και το χρόνου να είστε όλοι καλά να το ξανακάνετε

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Like on Facebook